Sprzedaz Matki Pszczele Krainka

Nasze Matki Pszczele Krainka nadaja sie do produkcji miodu, pylków oraz do produkcji matki pszczele. Mamy ograniczona liczbe matki pszczele Buckfast, wiec wymagane jest zamówienie w przedsprzedazy. Dostepne od maja do pazdziernika. Zarezerwuj teraz i wybierz date dostawy!

Historia matki / pszczoly Krainka

Pszczola rasy Krainskiej (lac.Apis mellifera carnica, Pollmann, 1879) to podgatunek zachodnioeuropejskiej pszczoly miodnej. Naturalne wystepowanie tej pszczoly obejmuje przede wszystkim Slowenie, oraz poludniowa Austrie, Chorwacje, Bosnie i Hercegowine, Serbie, Wegry, Rumunie i Bulgarie.

Pszczoła Krainka jako podgatunek pszczoły zachodnioeuropejskiej naturalizowała się i adaptowała do warunków panujących w Kočevje (Gottschee) region Krainy (obecnie Słowenia), południowej części Alp Austriackich, regionu Gór Dynarskich, południowej Panonii i północnych Bałkanów. Jest to drugi najbardziej popularny podgatunek pszczół hodowany przez pszczelarzy na świecie.

Pszczoły rasy kraińskiej są średniej wielkości, szczuplejsze niż Apis mellifica o długim zawieszeniu odnóży.

Z ogólnego wyglądu ubarwienie młodych robotnic w masie odbieramy jako szare, a to od koloru owłosienia, które skutecznie przysłania ciemną barwę powłoki ciała. Włoski są bardzo gęste, chociaż krótkie (rąbek filcowy szeroki). Wycierają się one z czasem i wtedy uwidacznia się wyraźnie ciemne ubarwienie robotnicy. U pszczoły karpackiej barwa chityny nie jest intensywnie ciemna, a kolor owłosienia od szarego do jasnobrązowego. W wielu rodzinach pszczoły kraińskiej, zwłaszcza jej form południowych znajdują się robotnice o rozjaśnieniach barwy na tergitach odwłokowych.

Jest faworytem wśród pszczelarzy z wielu powodów. Przede wszystkim z powodu dużych możliwości obronnych przeciw innym owadom, pozostając przy tym nie agresywna w stosunku do pszczelarza. Pszczoły te rozpoczynają szybkie dopasowywanie populacji robotnic do dostępności pokarmu wczesną wiosną oraz tak samo szybkie dopasowywanie populacji robotnic w przypadku spadku lub braku pożytków. Odporne na niektóre choroby i pasożyty bardziej niż inne rasy.

Pszczoła Kraińska jest podobnych rozmiarów jak pszczoła Włoska, ale w wyróżniającym śniado szarym kolorze z brązowymi paskami. Tułów jest ciemny, z tym, że można spotkać również w jaśniejszym kolorze lub nawet brązowym, a także z kropkami. Znane są również, jako pszczoły szare.

Dodatkowo pszczoła Kraińska jest porównywalna rozmiarami do zachodnioeuropejskiej pszczoły Czarnej, lecz z węższym odwłokiem.

Języczek o długości 6,5 do 6,7 mm, wysokie ramiona i krótkie włoski pozwalają na zbieranie nektaru np. z koniczyn i podobnych pożytków.
Rozwój rodzin jest bardzo intensywny od wczesnej wiosny, u niektórych populacji nawet gwałtowny. Szybko dochodzą one do dużej siły, która na ogół już w pełni lata spada, a aktywność pszczół maleje. Rodziny zimują na małych zapasach pokarmu i z zimy wychodzą dobrze, także w ostrym klimacie północnym. Jednakże w klimacie morskim, kiedy zimą następują często przejściowe ocieplenia, matki mogą rozpocząć zbyt wcześnie czerwienie na większą skalę. Na okresowe przerwy w pożytku matki reagują obniżeniem czerwienia, a po wziątku letnim mogą szybko je ograniczyć.

MATKI PSZCZELE Krainka NA SPRZEDAZ

Uważa się, że jest to odpowiednia pszczoła na wczesne pożytki. Są łagodne i nie przejawiają agresywności. Nadają się przeto dobrze na tereny gęsto zaludnione, gdzie trzeba zachować ostrożność przed narażeniem ludzi na żądlenie. Są bardzo pracowite i przejawiają dużą aktywność lotną. Przodują w wyszukiwaniu nektaru i jako zbieraczki są lepsze od Apis mellifica, zwłaszcza przy większych odległościach od ula.

Miód składają w pobliżu czerwiu, lecz nie ograniczają tym czerwienia. Sklepia na sucho, przynajmniej w większości. Gospodarują pokarmem oszczędnie. Są odporne na nosemozę, a przede wszystkim na jej skutki, gdyż rodziny szybko się regenerują. Choroby czerwia na obszarze naturalnego zasięgu pszczoły kraińskiej są prawie nieznane.