Zasada działania opiera się na odparowaniu w wysokiej temperaturze roztworu substancji czynnej (tymol, kwas szczawiowy) z rozpuszczalnikiem (etanol 96%).
Intensywna dawka odparowanej substancji czynnej w połączeniu z silnym działaniem drażniącym (duży ruch pszczół, który prowadzi do lepszego niszczenia roztoczy) spowodowanym parowaniem rozpuszczalnika, daje wysoką skuteczność leczenia.
Sposób ten może być z powodzeniem stosowany przy pozyskiwaniu naturalnych (bio) produktów.
Procedura przygotowania roztworów roboczych:
Dodać 15g kwasu szczawiowego do 100 ml etanolu 96%, ogrzewając i mieszając w kąpieli bemarowej (bemar – rodzaj podgrzewacza) w temperaturze 40 – 50 C, aż do całkowitego rozpuszczenia kryształków kwasu. Do powstałego roztworu dodać 10g tymolu, mieszać aż do całkowitego rozpuszczenia. Podczas przeprowadzania zabiegu, roztwór o powyższym składzie, nie tworzy kryształków kwasu szczawiowego w rurce urządzenia.
Każda rodzina, w zależności od jej wielkości, będzie leczona 2-4 ml roztworu.
Jeśli w gnieździe jest czerw, leczenie przeprowadza się w odstępie 3 dni. Przestrzeganie interwałów leczenia letniego (ze względu na biologię roztocza) jest niezbędnym warunkiem zniszczenia roztocza, które znajduje się pod zasklepem.
Jesienią w okresie bezczerwiowym, korzystnie przeprowadza się zabieg w temp. powietrza 2-8 C. W tych warunkach można zwalczyć całą warrozę. Wystarczy zastosować zabieg 1-2 razy w odstępach 3-4 dniowych. Zaleca się dmuchnąć dymem w gniazdo pszczół w odstępie 5-10 minutowym, co spowoduje rozluźnienie wcześniej skupionych pszczół i poprawi kontakt pszczół z dymem w całej rodzinie.
Ważne jest, aby podczas leczenia stosować wkładkę unieruchamiajacą roztocza z nadrukowaną kratką, która ułatwia ich liczenie. Posiadanie takiej wkładki zmniejsza do minimum pojawienie się odpornych roztoczy na konkretny lek i zwiększa efektywność tego procesu.
Przed i po ostatnim jesiennym leczeniu, rodziny powinny być koniecznie sprawdzone na obecność roztoczy.